Pokus ng Pandiwa

Ang pokus ay nagpapakilala ng kaugnayan ng iba’t ibang panlapi ng pandiwa sa naging posisyon ng paksa sa pangungusap.

Pokus sa aktor – ang paksa ang siyang tagaganap ng kilos. Ginagamitan ito ng mga panlaping nag-, mag-, -um-, ma-, mang-, maka-, makapang-

Pokus sa layon – ang layon ng pandiwa ang siyang nagiging paksa ng pangungusap. Ginagamitan ito ng mga panlaping i-, -in/-hin, -an/-han, -ipa, ma-, paki—at pa-

Pokus sa ganapan – ang pokus ay nasa lokasyon. Ginagamitan ito ng mga panlaping –an/-han at –ih/-hin.

Pokus sa pinaglalaanan – ang binibigyang-diin ay ang bagay o taong pinaglalaanan ng kilos. Ginagamitan ito ng mga panlaping ipag-, at ipinag-.

Pokus sa instrumento – ang paksa ay an ginagamit sa pagganap ng kilos. Ginagamitaan ito ng mga panlaping ipang- o pang-.